Happy Halloween

Mijn twee mannen.

Hier samen genieten van het weidse uitzicht van de zee.
Ik zag ze zo samen staan, en dacht, jeeeeeeeeeee, wat een kerel wordt Joel al!
Hij is ook al bijna 12. Zijn laatste jaar op de basisschool, en daarna gaat het echte leven beginnen.

Ik kan hier uren naar kijken naar die twee zo samen.Maar dat zal wel aan mij liggen. :>)

Hoera!

Onze Cés ( Cis) is 21 oktober alweer een jaar geworden.
Wat vliegt de tijd toch.
Langs deze weg feliciteren we ook nog alle broertjes en zusjes.
Cézai is de vijfde van links, lief zijn ze, hé ?







Knappe meid, hé?

Het trieste nieuws is dat haar zusje Dodo ( Dappere Dodo werd ze genoemd, en dat was ze), net geen jaar heeft mogen worden.Zij had een tumor in haar buik, en alles was al zover aangetast dat haar baasjes haar ,tot hun grote verdriet, hebben moeten laten laten inslapen.....

Dodo was het meisje Oranje ;
http://jolamyscraplife.blogspot.com/2009/11/geslaagden-heel-veel-meer-achterstand.html

Hier het verhaal van Dodo;
http://www.rhodesian.nl/2010.html

Vlinder...

Een vlinder.

Er ging een vlinder langs mijn
venster.
Een vlindertje met beentjes, armpjes
en oogjes.
Het danste vrolijk in cirkels en danste
in boogjes.
Ik zou zo graag nog zo willen
vlinderen.
Helaas mijn vleugels kunnen mij niet meer
dragen,
zoals in al lang vervlogen
dagen.
Toen ik als een vlinder door het leven
ging.
Helaas wat blijft is een zoete
herinnering.

26 September 2010.

Mijn schoonvader, bijna 88 jaar, is een ware dichter.
Pas geleden nog heeft hij in eigen beheer een hele gedichtenbundel uitgebracht.
Een heel klein beetje een familiebundel ; ene schoonzus en zwager hebben de opmaak gedaan, de andere schoonzus het voorwoord, en de foto's die er in staan zijn van mij.
En onlangs zat deze in mijn postvak.Geinspireerd door zijn jongste kleindochter,onze Quinty, die hij vrolijk en huppelend voorbij zag komen, heeft hij dit gedicht geschreven.

Toen ik het las, was ik echt even ontroerd...want zijn gedicht is zo waar...

Het grootste geluk op aard...

..ligt nog steeds op de rug van een paard..Oké, ik kan me voorstellen dat alleen de paardenliefhebbers dat beamen.Maar ik blijf het een mooie gezegde vinden.


Toen stelde H. voor om Joel op Jay-Jay te laten rijden.En dan Jay-Jay- 1.70 hoog-versus-Joel-1.43 laag - Jay -Jay.Daar moest ik even heel hard van fronzen .Daar kon geen botox tegen op.Moest even wennen ( heel even maar hoor), en toen had ik zoiets van ; waarom niet? Ik pretendeer altijd dat ze het braafste paard op aard is. Ik bedoel, tis geen doetje,kan ook wel eens schrikken, maar bokken en steigeren komt in haar woordenboek niet voor.Ze is gewoon goudeerlijk.En daarbij heb ik haar geleerd om op hele lichte hulpen te reageren, dus een kind, in dit geval de mijne , kan de was doen.
Zo gezegd , zo gedaan.En daar gingen ze dan. J. was allang uit zijn rijlaarzen , maar dat maakte niks uit.
Was best wel trots. Hij reed zo met haar weg.Maar minstens net zo trots op Jay-Jay, die toch maar perfect luisterde naar dat mannetje van 1.43 m.

Goh wat kan ik toch goed paarden africhten.;>))Nou de kinderen nog....

Een mooie Herfstochtend..

Ik hou van de Herfst.Van zijn rode, oranje en gele kleuren.Bijna goud soms.Het mooie Oktoberlicht en de lange schaduwen die het geeft omdat de zon een stuk lager staat.


De Springbalsemien. Q's favoriete plantje, en die van haar Oma Minnie, die ze helaas nooit heeft leren kennen .De zaadbolletjes springen ( knappen) zo leuk als je ze aanraakt..

Sprookjesachtig vind ik dit...

En tegen de tijd dat de blaadjes allemaal van de bomen zijn gevallen, moet je me er niet naar vragen, want dan zeg ik waarschijnlijk heel wat anders...;>)

Vlinder...

Een vlinder.

Er ging een vlinder langs mijn
venster.
Een vlindertje met beentjes, armpjes
en oogjes.
Het danste vrolijk in cirkels en danste
in boogjes.
Ik zou zo graag nog zo willen
vlinderen.
Helaas mijn vleugels kunnen mij niet meer
dragen,
zoals in al lang vervlogen
dagen.
Toen ik als een vlinder door het leven
ging.
Helaas wat blijft is een zoete
herinnering.

26 September 2010.

Mijn schoonvader, bijna 88 jaar, is een ware dichter.
Pas geleden nog heeft hij in eigen beheer een hele gedichtenbundel uitgebracht.
Een heel klein beetje een familiebundel ; ene schoonzus en zwager hebben de opmaak gedaan, de andere schoonzus het voorwoord, en de foto's die er in staan zijn van mij.
En onlangs zat deze in mijn postvak.Geinspireerd door zijn jongste kleindochter,onze Quinty, die hij vrolijk en huppelend voorbij zag komen, heeft hij dit gedicht geschreven.

Toen ik het las, was ik echt even ontroerd...want zijn gedicht is zo waar...

Heerlijk weekend gehad..

Met de meiden van het forum. Met 22 meiden een heel weekend in een huis,ergens in Aalten. En alleen maar scrappen, beppen, lachen, heeeel veel lachen,lekker eten en te weinig slapen.En oja, ook nog stomme spelletjes doen.Hilarisch gewoon wat een oerdriften er bij iemand naar boven kan komen als ze dr net verworven, helemaal te gekke kadootje moet afstaan.En nog een keer, en nog een keer. Haha.
Met een paar honderd leden, is dit wel z'on beetje de vaste kern, op een stuk of 5 na. Vanuit Zuid- limburg tot Zaandam , allemaal in dat huis in Aalten. Van 25 tot 57 jaar, en elkaar allemaal leren kennen via dit Scrapforum. Uniek toch??
Ik ben lid sinds 2005 alweer. En sinds een paar jaar behoor ik ook tot het Creative Team.Bestaande uit allemaal meiden hier vlak in de buurt.Regelmatig komen we bijeen om samen te scrappen. Maar vaak genoeg ondernemen we ook andere dingen samen. Lekker naar een vrouwenfilm in de bioscoop, uit eten,samen Sinterklaas vieren,of scrapshoppen. En 1 x in het jaar organiseren we een weekend zoals deze, en ook nog een meeting, zodat, de leden die om wat voor een reden dan ook dat weekend niet kunnen komen, er toch een gelegenheid is om elkaar af en toe te zien.Ik vind dat toch wel heel bijzonder dat er op deze manier z'on leuke vriendschap is ontstaan.
Een klein gedeelte van wat ik heb meegesjouwd.

Eén van de weinige serieuze momenten....

Van deze waren er namelijk meer...
En die Tineke, die is zoooo sneu..ze heeft nl maar heel weinig lintjes.( en dit is niet alles, nee hoor,ze had er nog meer thuis)
(Ik denk dat ik mijn voorkant leuker vind..)