vrijdag 15 april 2011

Gewoon vrijdagochtend...

Tenminste, dat dacht ik toen ik opstond.

Op onze dagelijkse ochtendwandeling besloot ik mijn camera maar weer eens mee te nemen.
De zon scheen zo mooi, het was nog wat heiig, en heerlijk stil in het bos.


Photobucket

Bij een ven aangekomen zag Cézai waterhoentjes in het water.
Zwemmen doet ze ( nog) niet, maar ze loopt er wel zo ver mogelijk in.

Photobucket

Todat haar neus weer een ander spoor opving.

Photobucket

Photobucket

Op de terug weg naar huis kwamen we dit nog tegen.
Photobucket

En deze
Photobucket

Weer thuis aangekomen bleef Cézai nog wat in de tuin scharrelen, zoals ze wel vaker doet. Todat we zagen dat ze ergens mee bezig was.Met haar grote poot iedere keer ergens op.Ik kon net niet zien wat het was vanaf mijn plek.Todat ze het oppakte. Het was iets kleins en zwarts. Ik dacht een mol, en ging gauw naar buiten om tot de ontdekking te komen dat het een babyhaasje was!! Ze legde het gauw weer op de grond en ik kon het zo pakken.Helaas kwam dit haasje niet meer goed uit de strijd. Details zal ik besparen, maar kleine babyhaasjes zijn nou eenmaal niet bestand tegen een poot waarvan de eigenaresse ruim 47 kg weegt..:>(

Toen ik bezig was met de begrafenis van het haasje, stond Cézai vol interesse en met een kwispelende staart over een buxusperkje gebogen.Foute boel. Gauw erheen, en ja, daar was zijn broertje ! Mama haas had haar leger gewoon in mijn buxusperk neergelegd.
Wat te doen ? Laten liggen was geen optie,Cézai had haar potentiele speelgoed in de smiezen, en oppakken en buiten bereik van de hond leggen al helemaal niet.
Dus mijn vrienden van de Dierenambulance maar gebeld. Echt, die mensen komen overal voor.Voor gewonde egels, een reekalf in shock, aangelopen honden, en parkieten die hier neerstrijken.
En in de tussentijd vermaakte Joel , die ziek thuis was, zich goed met Bunny.
Die dus een hij was, en heel erg klein en dapper.

Photobucket

Photobucket

Photobucket

Photobucket

Photobucket

Photobucket

Photobucket

Nou hoop ik toch niet dat de Paashaas ons dit jaar overslaat...

7 opmerkingen:

Ans Brunsman-Hagens zei

Wat een mooie lijn zit er in deze reeks foto's, zo mooi, zo vertederend, je bent een genie Jola!

Fia zei

Jouw verhalen zo passend bij de prachtige foto's zijn een lust om te lezen!
Het hazenbaby'tje is in goeie handen bij je zoontje dus....de paashaas gaat vast jullie huis niet voorbij!

Esther zei

Geweldig Jola... Heerlijk om te lezen en wat een leuke foto's..

blogvanco zei

Wat een prachtig verhaal met mooie illustraties, hahaha.
Aaah wat zielig van haasje ...
En inderdaad de dierenambu komt gewoon, zo hadden wij een keer een duif die niet kon vliegen en met een mank pootje hier in de tuin ... ook opgehaald. Uh ... dit terzijde.

Tineke zei

Wat een mooie foto's en wat een lief klein konijntje (of haasje).

jolande zei

Wat gaaf, ben voor het eerst op je site maar ga zeker vaker kijken..en ik zie je zaterdag..8)

* Daniëlle * zei

Agossie, wat een lief nijntje... Zo klein. In die schoen is zo lief. Mooie foto's weer. Die bovenste met die oren vind ik grappig, wat een beest. Hahaha.