Happy Newyear, and capture the moments!!

Ik wens iedereen alvast een hele goede jaarwisseling toe!
Met heel veel mooie fotomomenten! Leg ze vast, hoe onbeduidend het ook lijkt....het zijn zulke mooie herinneringen voor later! Papa of mama die een verhaaltje voorlezen, samen een spelletje doen, een foto van de knutsels die gemaakt worden, opa en oma die met de kleinkinderen spelen. Of gewoon, als ze lekker bankhangen voor de TV.De dagelijkse rituelen, zoals het ontbijt, of het avondeten, de broodtrommeltjes die klaargemaakt worden en d e tasjes die klaargezet worden, de eerste keer naar de peuterspeelzaal, kleuter of basisschool. Fotografeer bv de kapstok van je kind, met zijn/haar naamplaatje erboven,het tafeltje waar ze aan zitten... of alle laarzen die bij de deur staan, waar je je constant aan ergert omdat je je nek er bijna over breekt..., om maar te zwijgen van de hele lego uitstalling in je woonkamer....en wat dacht je van de stoeimomenten met papa? Dit zijn allemaal dingen die wat zeggen over jullie leven, teveel om op te noemen...het zijn de kleine dingen waar je niet zo bij stilstaat, de details,en zo vreselijk leuk om later op terug te kijken!

Denk je er al een tijdje over om een professionele fotoshoot van je kinderen, je dierbaren te laten maken? Doen! Gewoon doen. Door mij, of door een andere fotograaf, maakt niet uit,laat het vast leggen.Het is het echt waard. Ondertussen ben ik jaloers op al die mensen die gezinsfoto's laten maken, want dat mannetje van mij probeer ik al twee jaar zo ver te krijgen.Ik probeer hem aan zijn verstand te peuteren dat het er niet om gaat hoe ' mooi' we er op staan, natuurlijk is dat wel mooi meegenomen, maar dat het het moment is wat ik zo graag wil hebben van ons vieren.Hebben jullie al medelijden met me? ;>))

Eén van mijn voornemens is om mijn eigen foto's meer te verwerken. Dat schiet er gewoon bij in naast mijn Jola Mulder Fotografie gebeuren. Ik maak privé foto's genoeg, maar ze halen in d e meeste geval de printer niet eens.
Van 2008 heb ik een jaarboek laten maken voor allebei de kinderen, met de highlights van dat jaar. Het is een heel schattig klein vierkant fotoalbumpje geworden, maar voor de opeen volgende jaren is het er niet van gekomen.Zo jammer.

Gelukkig heb ik dit blog ook nog. Sinds vorig jaar laat ik mijn hele blog per jaar afdrukken in boekvorm in Amerika.Niet duur, en helemaal leuk! Hier heb ik het laten doen ; www.thecutestblogontheblog.com. Echt een aanrader als je blogt en het graag bewaard wilt houden.

Dus voor 2011 ; Cherish the moments!!! En leg ze vast!



( met dank aan kleine Joris)

Merry Christmas!!

Langs deze weg wil ik iedereen die mijn blog leest, de bekenden, en de onbekenden waar ik altijd heel erg nieuwschierig naar ben als ik eerlijk moet zijn :>), heel veel liefde, gezondheid en geluk wensen voor 2011!!




En hieronder nog wat foto's van het prachtige winterwonderland waarin we ons nu begeven.
Hebben we zomaar een witte kerst!!

Verschil moet er wezen...

De kinderen hadden gisteren kerstdiner van school.De ouders verzorgden al het lekkere eten in de vorm van een buffet.
Voor die tijd werd er door de kinderen en de ouders onder muzikale begeleiding gezongen.Kerstliederen, en het schoollied.Normaal was dat altijd op het schoolplein, met allemaal vuurkorven. " War is over " werd er dan massaal gezongen door de kinderen, hun ouders en de leerkrachten. Wat een saamhorigheidsgevoel krijg je daar van.Dit jaar werd alles door het slechte weer binnen gedaan.

het buffet voor groep4/5



Goed kijken, er staat SUSHI ! En gevulde DADELS!

Deze twee ouders moesten het met de grote M doen.Tot grote vreugde van de ene ouder.
( not)Maar wel tot die van de andere.



En ze had ook nog eens d'r fototoestel bij zich, om al het moois ( een sneeuwstorm,nou ja, mischien niet helemaal , maar het leek er toch sterk op )vast te leggen vanuit een rijdende auto. Een hele kunst.Nou was dit mischien deze keer een iets mindere kunst, want door de sneeuw en alle drukte op straat ging het verkeer niet zo hard.



Heldhaftig bestelde de ene ouder al die troe.. eh al dat lekkers...





Terwijl de andere genoot van het mooie uitzicht..



Het was best heel gezellig in de warme auto.Buiten sneeuwde het, en op de achtergrond hadden ze Last Christmas van Wham. Zomaar even een moment voor hun tweeen.Ook al was dat inclusief Mc Donalds walm.







Toen reden ze weer naar school , om hun kinderen op te halen..



Zij moest nog even stiekem door het raam gluren, die mamarazzi



Want daar zat ze nog, daar vooraan in het zwart, gezellig tussen haar klasgenootjes


En hij genoot ook met volle teugen, hij was de vleeschef, vertelde hij ze later.



Vertellend over hoe het allemaal gegaan was, en wat ze allemaal gegeten hadden, reden ze voldaan naar huis.



Home sweet home!

I just hang up a baby!!

Echt waar!

Baby D.



Is het niet om te smelten?

Maanden loop ik al rond met dit idee. Ik bedoel, het is nogal wat, iemands baby ophangen. ;>)
Ik ben niet over één nacht ijs gegaan, en heb me goed voorbereid.En gister was het dan zover.Er kwam een tweeling van 4 maanden oud.En wat ik niet verwacht had, en zijn mama ook niet,was dat hij het gewoon allemaal over zich heen liet komen.Alsof hij dit elke dag deed.Hij en zijn broertje hebben het allebei super gedaan, heel relaxed,met een nieuwschierigheid zoals alleen baby's dat hebben, en met veel, heel veel babylachjes.De kleine charmeurs.Ze hebben mijn hart iig gestolen.

Hierbij wil ik Shari ook nog even bedanken voor haar vertrouwen in mij om dit te doen met haar kleine mannetje , en Jacq voor haar assistentie! Anders was het niet gelukt!

I Heart Faces - B&W scenic contest

So this is one of my favorite pictures.My ds and dd looking at the kites when we were on holiday this Fall on one of the dutch islands Texel.We were there a couple of times. Just doing things together,relaxing and have nice beachwalks. Nothing else to worry or think about.Just us four.(Altough we missed our dog) Loved it!

Just go over to I Heart Faces to look at the other entries.They are beautiful!

Van elfje naar twaalf...

12 jaar geleden werd dit mooie mannetje na een stormachtige bevalling in een koude nacht geboren.
Ons eerste kindje...wat waren we ( en zijn we nog steeds) trots!
Een grote roze wolk, gecombineerd met heel weinig slaap. Maar ik zou het allemaal zo weer over doen!

Twaalf jaar...nog een basisschoolkind..nog wel..met één been staat hij nu al in het ' echte ' leven.
Van keuzes maken, nadenken over wat je later wilt.Dat is best heel erg moeilijk, want dat is allemaal nog zo ver weg.Zijn laatste jaar in groep 8.En dan de grote weide wereld in.Weg uit de beschermde wereld van de basisschool, waar iedere leraar en bijna elke ouder je kent van naam.Hij draait al één ochtend in de week 'proef' op het voortgezet onderwijs, dus hij heeft al wel een beetje een idee hoe het ongeveer gaat worden...

Oh. Volgens mij draaf ik een beetje door.Want het is nog lang niet zo ver.
Laten we maar gewoon eerst genieten van dit mooie dagje. Want dat is het. Een mooie heldere koude dag, net als 12 jaar geleden!

Bloggen met terugwerkende kracht...deel 1

Ja, we naderen het eind van het jaar. Zie ik dus net dat ik dit jaar veel minder geblogged heb dan vorig jaar.Gewoon tijdgebrek. Ik wou wel, de foto's en de verhaaltjes al klaar in mijn hoofd, maar vaak kwam het er niet van.Is ook geen ramp natuurlijk, maar omdat ik van 2009 en 2008 een boek heb laten drukken van mijn blog, moet 2010 natuurlijk ook wel een beetje compleet zijn,zodat ik een leuk naslagwerk heb voor later, anders gaat al dit geblog verloren. Zonde toch??
Hopelijk vinden de kinderen het later ook leuk om terug te zien wat ze allemaal deden, en hoe ze in het leven stonden.Of mischien vinden ze het wel oude koeien uit de sloot halen. :>)
Dus vandaar dat het de komende weken een beetje een ratjetoe gaat worden.
Te beginnen met het Maisdoolhof waar we in September zijn geweest.En oh, en de vakantiefoto's van Zwitserland staan er ook nog niet op geloof ik...dus hou het in de gaten.

Eerst dan maar het Maisdoolhof.
Nick en Joel waren er natuurlijk zo doorheen,wij deden er wat langer over.





Daar krijg je natuurlijk wel honger van, van al dat geren, en honderd keer het verkeerde pad inlopen.



Onderweg kon je ook nog allerlei vragen beantwoorden over Twentse mythes en sages.
Sommigen kenden we al, maar toch weer nieuwe dingen bijgeleerd. Heel interessant.





H.wees me op deze wolk in hartjesvorm.Maar tegen de tijd dat ik mijn fototoestel paraat had,voegde de wolk zich al samen met een ander.Als je goed kijkt zie je het nog wel.





( Children of the corn :>0 )



En hoe vaak kom je dat tegen? TWEE klavertjes VIER.



Was het maar weer zomer *zucht*

Texel

In de Herfstvakantie zijn we naar Texel geweest.
De foto's hieronder staan ook wel in een collage, maar groter komen ze gewoon mooier tot hun recht.

We hebben twee dagen mooi weer gehad, met een mega harde wind, en twee dagen regenachtig.
Maar dan ga je gewoon naar het Juttersmuseum, het Ecomare en weet ik wat nog meer..
Het was heerlijk om er even een paar dagen uit te zijn en letterlijk en figuurlijk even uit te waaien.



Mooi vind ik deze foto ; het ruimtelijke gevoel die je erbij krijgt,de wolkenpartij, de kinderen in de verte, en de stipjes nog verderop van de vliegers..

Quinty op een schiereilandje..:>)




Deze kwam ook nog even voorbij gewandeld..




Het uitzicht vanaf de boot op Den Helder..



Wat een rust straalt er vanuit. Alleen die bouwkeet op de voorgrond stoort me ineens enorm.Haha. Die hoort daar gewoon niet.

En na jaren,konden we eindelijk eens een keer in de vuurtoren !

Happy Halloween

Mijn twee mannen.

Hier samen genieten van het weidse uitzicht van de zee.
Ik zag ze zo samen staan, en dacht, jeeeeeeeeeee, wat een kerel wordt Joel al!
Hij is ook al bijna 12. Zijn laatste jaar op de basisschool, en daarna gaat het echte leven beginnen.

Ik kan hier uren naar kijken naar die twee zo samen.Maar dat zal wel aan mij liggen. :>)

Hoera!

Onze Cés ( Cis) is 21 oktober alweer een jaar geworden.
Wat vliegt de tijd toch.
Langs deze weg feliciteren we ook nog alle broertjes en zusjes.
Cézai is de vijfde van links, lief zijn ze, hé ?







Knappe meid, hé?

Het trieste nieuws is dat haar zusje Dodo ( Dappere Dodo werd ze genoemd, en dat was ze), net geen jaar heeft mogen worden.Zij had een tumor in haar buik, en alles was al zover aangetast dat haar baasjes haar ,tot hun grote verdriet, hebben moeten laten laten inslapen.....

Dodo was het meisje Oranje ;
http://jolamyscraplife.blogspot.com/2009/11/geslaagden-heel-veel-meer-achterstand.html

Hier het verhaal van Dodo;
http://www.rhodesian.nl/2010.html